بازی و اهمیت آن برای کودکان
بازی یک عمل شامل سرگرمی و یادگیری است که کودک با میل و رغبت در آن شرکت می کند. بازی نقش بسیار مهمی در زندگی کودکان دارد. به رشد مهارت های شناختی، حرکتی و روانی اجتماعی، عاطفی و زبانی کمک می کند. همچنین نقش کلیدی در تربیت کودکانی با اعتماد به نفس، خلاق و شاد دارد.بازی حق کودکان است و باید از آن حمایت کرد.
اسباب‌بازی‌هایی که در حین انجام بازی به عنوان پلی بین رویا و واقعیت عمل می‌کنند نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اسباب بازی باید با سن کودک و حداقل الزامات ایمنی مطابقت داشته باشد.
در این مقاله خلاصه ای از تأثیر بازی ها و اسباب بازی ها بر کودکان را بیان خواهیم کرد.
تاثیرات فیزیکی بازی
فعالیت بدنی تاثیر بسیار مهمی بر سلامت و رشد کودکان دارد. عدم فعالیت بدنی بیماری های زیادی را به همراه دارد. اگر فعالیت بدنی شامل بازی باشد، اثربخشی آن بیشتر می‌شود و بچه‌ها با لذت زیاد آن را انجام می‌دهند. از این نظر، ترجیحا بازی هایی که شامل فعالیت بدنی هستند، مهم اند.
حرکاتی مانند راه رفتن، دویدن، تاب خوردن، غلتیدن، پریدن و خزیدن روی زمین در طول بازی باعث تقویت عضلات و بهبود هماهنگی حرکتی می شود.
این بازی ها برای یادگیری و تقویت انجام حرکات ظریف، حمل کردن، گرفتن، نوشتن، کشیدن نقاشی های هندسی با مداد، بریدن کاغذ با قیچی، بازی با خمیر و ماسه، زدن مهره ها و خوردن غذاهای مناسب با چنگال مفید خواهد بود.
کودکانی که با طبیعت ارتباط دارند، عشق آنها به طبیعت و حیوانات در مراحل اولیه شکل می گیرد. همزمان میزان افسردگی و اضطراب کودکان کاهش یافته و کیفیت خواب آنها نیز افزایش می یابد.
از سوی دیگر، از آنجایی که برخی از این فعالیت ها در فضای باز انجام می شود، هم میزان چاقی کاهش می یابد و هم نیاز به ویتامین D به لطف نور خورشید تامین می شود.
گرچه اثرات مثبت اجتماعی، جسمی و شناختی بازی بر روی کودکان از دیرباز شناخته شده است، اما میزان بازی فعال با زندگی مدرن نسبت به سال های گذشته کاهش یافته است.
در یک مطالعه، مشخص شد که کودکان به طور متوسط ۸ ساعت کمتر در هفته نسبت به کودکان دو دهه پیش بازی می کنند. از این رو خانواده ها باید اجازه فعالیت بدنی بیشتری را به کودکان بدهد و آن ها را به این امر تشویق کنند.
در حالی که کمبود بازی مشکل مهم زندگی مدرن است، نکته مهم دیگر کمبود فضای سبز مورد نیاز برای بازی است؛ در مطالعه ای که در کانادا انجام شد، گزارش شد که ۹۰ درصد از کودکان بیشتر به فضاهای سبز علاقه مند بودند، فعال تر بودند، بازی ها را بهتر یاد می گرفتند و رفتار متمدنانه تری با دوستان خود داشتند. بنابراین، همانطور که این مطالعه نشان می دهد، سبز کردن محیط مدرسه در کشور ما و جهان و مناسب سازی آن برای فعالیت های بازی، برای تربیت نسل های سالم و آرام ضروری است.
تاثیرات شناختی بازی
رشد شناختی را می توان به عنوان توانایی یادگیری و تفکر در کودکان تعبیر کرد. بازی کردن توانایی کودکان در درک و حل مسائل ساده را بهبود می بخشد. بچه ها خیلی چیزها را به طور طبیعی از طریق بازی ها یاد می گیرند.
رشد شناختی در کودکان به چهار دوره تقسیم می شود:
۱)نوزادی تا ۲ سال : او فقط سعی می کند اطرافش و خودش را بشناسد.آغاز فکرکردن در این مرحله است.
اولین اسباب بازی کودک بدن خودش است. او یادگیری را با تلاش برای باز و بسته کردن دست ها و پاها، رسیدن به اشیا و گرفتن آنها آغاز می کند. نزدیکترین فرد به نوزاد در این دوره، مادر است. بنابراین مادر نیز باید به عنوان یک همبازی خوب برای کودک وقت بگذارد و با محرک های سالم از این دوران حمایت کند.
۲) ۲ تا ۷ سال :خود محوری شدید و استقلال غالب است. قدرت تکلم به سرعت توسعه می یابد.در این دوره کودک خود را در مرکز زندگی می بیند و مرحله ای است که معتقد است هر چه می خواهد و انجام می دهد درست است.
۳)۷ تا ۱۲ سال : می تواند مشکلات را تا حدودی حل کند.در این دوره، آنها از خودمحوری خود خلاص می شوند و متوجه می شوند که به غیر از او افکار دیگری نیز وجود دارد. در این دوره تفکر منعطف و منطقی دارند.
۴) ۱۲ سال : تفکر استقرایی و قیاسی و مهارت های تفکر انتزاعی بهبود می یابد.در این دوره که از ۱۲ سالگی آغاز می شود آنها توانایی تفکر خود را به دست می آورد. در این دوره، آنها شروع به پرورش آرمان ها، ایده ها، ارزش ها و باورها می کنند. و به ساختار اجتماعی، فلسفه و سیاست علاقه مند می شوند. علاوه بر تغییرات فیزیکی، تغییراتی در مغز و افکار در دوران نوجوانی مشاهده می شود.
دوره ها به ترتیب خاصی اتفاق می افتند و هر دوره به گونه ای پیشرفت می کند که دستاوردهای دوره قبل را در بر می گیرد. هر فردی مطابق با خودش یک فرآیند رشدی را نشان می دهد.
بازی کنید…
چقدر عالی نقش بازی تو زندگی کودکان رو شرح دادید
سپاس از توجه شما، ممنونم.